1. Dress code – historia, rola i znaczenie ubioru

1.5. Znaczenie biznesowego wizerunku

Wizerunek – image to zespół informacji na temat osoby czy instytucji, czyli to jak postrzegają nas inni. We współczesnym świecie odgrywa rolę pierwszoplanową.

Profesjonalny wizerunek podkreśla naszą wiarygodność zawodową, autorytet, podnosi pewność siebie i przekłada się na skuteczność w biznesie. Poprzez swój wygląd wyrażamy stosunek nie tylko do siebie, ale również do innych. Pracodawca ma prawo wymagać aby wizerunek pracownika zawsze był zgodny i spójny z filozofią firmy i marki. Profesjonalny wizerunek biznesowy to element pierwszego wrażenia, które często decyduje o konkretnych postawach klienta a więc musi:

• wzbudzać zaufanie,
• wskazywać na fachowość i kompetencje,
• wskazywać na wiarygodność, solidność i odpowiedzialność,
• być spójny z wizerunkiem pracodawcy

Oznacza szacunek dla klienta, podkreśla prestiż i autorytet firmy dla której pracujemy a także narzuca określony, pasujący do stroju elegancki sposób zachowania. Profesjonalizm wizerunku podkreślają:

• ubiór stosowny do okoliczności i zajmowanego stanowiska,
• proste fasony, umiar i pewien konserwatyzm (nie możemy mody utożsamiać z elegancją. W wizerunku biznesowym moda ma znaczenie tylko w pewnym zakresie jakim jest szyk i styl, te nigdy z mody nie wychodzą. Jak mawiała Coco Chanel „ Moda przemija, styl pozostaje”),
• elegancja czyli dobre gatunkowo tkaniny i dobrze dobrane dodatki (”Elegancja to suma wielu pozornie nieznaczących szczegółów zawsze mających związek z kontekstem. Elegancja jest ponadczasowa”),
• stonowana kolorystyka,
• dyskretny makijaż w przypadku Pań a w przypadku Panów gładka, ogolona twarz, prosta zadbana fryzura, delikatny zapach wody toaletowej.

Przekaz wizualny odgrywa szczególną rolę w budowaniu wizerunku, odwołując się do emocji i podświadomych skojarzeń. W roku 1960, w czasie debaty przedwyborczej Johna Kennedy’ego i Richarda Nixona, opinie wyborców podzieliły się. Ci, którzy słuchali debaty przez radio, uważali, że silniejszy był Richard Nixon. Ci, którzy widzieli debatę w telewizji, z przekonaniem wierzyli w zwycięstwo Johna Kennedy’ego. Trudno znaleźć bardziej przekonujący przykład wagi wyglądu zewnętrznego.   „Jak Cię widzą tak Cię piszą”   Wizerunek najczęściej utożsamiany jest z wyglądem zewnętrznym, choć powinniśmy wiedzieć, że na wizerunek składają się także:

• kwalifikacje i profesjonalizm,
• zachowanie i maniery,
• cechy charakteru takie np. jak życzliwość, przychylność, uprzejmość,
• sukcesy i porażki,
• styl życia.

  Obraz wizerunku obejmuje wszystkie rzeczy widzialne, postrzegane świadomie lub nieświadomie przez otoczenie. Wizerunek nigdy nie jest pojęciem statycznym. Ulega zmianie wraz ze zmianą poglądów i upodobań. Powstaje i rozwija się niezależnie od chęci i woli zainteresowanych, nie zawsze też odzwierciedla rzeczywistość. Pewne obrazy zostają w świadomości klientów mimo widocznych zmian. Wizerunek jak każde działanie w sferze komunikacji z otoczeniem powinien być dokładnie zaplanowany. Wygląd zewnętrzny dlatego jest tak ważny, bo wywołuje nieświadome oceny.  Ludzie patrząc na nas, od razu kształtują sobie określony wizerunek naszej osoby. Stopień fizycznej atrakcyjności ma ogromny wpływ na to, jakie wnioski wyciągają inni. Chcąc nie chcąc atrakcyjni ludzie postrzegani są jako bardziej interesujący, dominujący, lepiej przystosowani. Strój, makijaż, fryzura stanowi wizytówkę każdego z nas. Powiedzenie „nie szata zdobi człowieka” nie do końca jest prawdą, ponieważ to właśnie strój w dużym stopniu wpływa na to, jak jesteśmy odbierani. Wygląd zewnętrzny potrafi wzmocnić lub zniszczyć pierwsze wrażenie. Wizerunek nie powinien być ukształtowany żywiołowo. Przypadkowe wrażenia mogą przynieść ładunek negatywny.  Wizerunek powinien być kształtowany w określonym kierunku i w sposób przemyślany, ponieważ pełni on określone funkcje. Mając świadomość tego procesu możemy używać go jako narzędzia komunikacji w budowaniu pozytywnych relacji i świadomym budowaniu pozytywnego wizerunku w oczach odbiorców. Odpowiednią stylizacją możemy wpływać na to jak jesteśmy postrzegani tworząc obraz swojej osoby jako np. kompetentnej, młodszej, energicznej, itd. Pożądane przez nas wrażenie można też osiągnąć przez sposób zachowania, użycie odpowiednich gestów, ruchów ciała. Język ciała powinien być przede wszystkim zgodny z treścią wypowiedzi. Często jest widoczne kiedy ktoś jest zdenerwowany lub nie mówi prawdy. Jego mowa ciała przeczy słowom, które wypowiada. Przesadna gestykulacja rąk, czy nerwowe poprawianie garderoby świadczą o braku opanowania i pewności siebie. Jeśli wyobrazimy sobie kogoś ważnego, mającego wpływ na innych, dostrzeżemy związek między jego postawą i gestami a władzą i siłą. Wpływowi, pewni siebie ludzie stoją prosto, nie garbią się, nie drżą im ręce, ich ruchy są pewne i celowe. W komunikacji werbalnej ma znaczenie zarówno treść, jak i ton, wysokość głosu, tempo mówienia oraz czas całej wypowiedzi. W związku z tym odpowiadając na pytania rozmówcy, powinniśmy postarać się o przekazanie informacji w sposób najbardziej konkretny i jasny. Zdania wielokrotnie złożone mogą być nie zrozumiałe dla odbiorcy, a czasami nawet sami możemy zgubić kontekst. Musimy więc starać się właściwie artykułować słowa, żeby nasz słuchacz odbierał nas bez specjalnego wysiłku. Słowa zapominamy  jednak o wiele szybciej niż wrażenie, jakie wywarł na nas wygląd człowieka. Można sterować wrażeniem jakie chcemy zrobić na innych, a nawet, zmieniając swój wizerunek gruntownie, stać się kimś całkiem nowym. Manipulowanie wizerunkiem  w sensie pozytywnym to troska o detale. Jeśli człowiek chce wywrzeć na drugiej osobie odpowiednie wrażenie, nie wystarczy jedynie dobór odpowiednich argumentów werbalnych. Konieczna jest również dbałość o tak ważne szczegóły, jak: ubiór, przedmioty uzupełniające strój, czy miejsce, w którym się pracuje.   Nienagannie wypracowany wizerunek,  a co najważniejsze  wiarygodny, może w znaczący sposób przyczynić się do przyspieszenia tempa na drodze osobistej ścieżki sukcesu. Dlatego też warto zadbać o elegancki wygląd (strój, makijaż, fryzurę) w budowaniu pozytywnego wizerunku w oczach odbiorcy, nie zapominając jednakże o elegancji w sposobie zachowania: postawę, gesty, opanowanie, pewność siebie i właściwą komunikację werbalną. Paolo Coelho w książce „ Być jak płynąca rzeka” tak pisze o elegancji: …Elegancję uznaje się  za coś powierzchownego, za modę, postawę pozbawioną głębszej refleksji. To duży błąd, człowiek powinien mieć elegancję zarówno w ruchach jak i w postawie. Słowo to oznacza dobry gust, przyjazną powierzchowność, równowagę i harmonię. Aby zrobić ważny krok w życiu potrzebne są spokój i elegancja. Oczywiście nie możemy popadać w przesadę  i myśleć wyłącznie o tym, jak siadamy, uśmiechamy się, rozglądamy wokół. Jednak dobrze jest mieć świadomość, że nasze ciało mówi określonym językiem, a druga osoba, nawet nieświadomie, rozumie nasz przekaz niezależnie od słów. Elegancja w znaczeniu fizycznym wypływa z wnętrza i nie ma nic wspólnego z powierzchownością. I proszę nie mylić jej z arogancją czy snobizmem. Elegancja to postawa, która pozwala uczynić gest doskonałym, krok prężnym, która każe szanować bliżniego. Elegancja polega na pozbyciu się niepotrzebnych gestów”… Lektury Ann Demareis – „Pierwsze wrażenie”